روش ایمپلنت دندانی: مزایا و معایب

ایمپلنت (Implant) نوعی ابزار پزشکی است که برای جایگزینی یک عضو زیستی، حمایت از یک ساختار زیستی آسیب‌دیده یا تقویت ساختار در بخشی از بدن قرار داده می‌شوند. ایمپلنتهای ارتوپدی و درون‌کاشت‌های دندانی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت هستند. ایمپلنت پین  های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود 3 تا 6 ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. روش های بلیچینگ که برای سفید کردن دندانها می باشد و روش های لمینیت دندان در کنار استفاده از ایمپلنت می  توانند تاثیر زیادی در زیبایی فرد داشته باشند.

روش کاشت ایمپلنت:

ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند. در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند. در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است. ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود. تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود. چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد. هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی  انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود. در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود. ایمپلنت، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه سوار می شود.‏

چه افرادی برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب نیستند:

• افراد که سیگاری هستند.

• اشخاصی که به بیماری های خود ایمنی دچار هستند یا  داروهایی مصرف می کنند که این شرایط را برایشان ایجاد می کند.

• اشخاصی که از روش پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده کرده اند.

• افراد دیابتی که،دیابتشان تحت کنترل نیست.

چه کسانی کاندید ایمپلنت هستند؟

افرادی که به هر علتی دندان ازدست داده باشند کاندید ایمپلنت دندان هستند. ایمپلنت جهت جایگزینی دندان تا بازسازی همه دندانها را در بر می گیرد. در مورد از دست دادن یک یا چند دندان دیگر نیازی به تراش دندانهای مجاور بعنوان پایه پروتز نیست. ایمپلنت داخل استخوان قرار می گیرد و روکش روی همان ایمپلنت بدون اتکاء به دندانهای مجاور قرار داده می شود. در مورد بیمارانی که دندانهای زیاد یا همه دندانها را از دست داده باشند با قرار دادن چند ایمپلنت در فک آنها و استفاده از آنها بعنوان پایه می توان پروتز متکی بر ایمپلنت جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته قرار داد. در مورد بیماران کاملأ بی دندان می توان با قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در هر فک پروتزی متحرک ولی محکم و بدون لغزش و لقی در اختیار بیمار قرار داد. حتی در مورد بیماران بی دندان که در حال استفاده از پروتز متحرک هستند می توان با قرار دادن دو پایه ایمپلنت در فک آنها همان پروتز را با کمترین قیمت ایمپلنت کاملأ محکم و باثبات کرد.

نقش ایمپلنتهای دندانی در حفظ استخوان

این امر یکی از مهمترین عملکردهای ایمپلنتهای دندانی می‌باشد. وقتی ایمپلنت کار گذاشته می‌شود هر روز نیروی فانکشنال استخوان اطراف آن را تحریک نموده موجب محکم‌تر شدن و قوی‌تر شدن استخوان می‌گردد.

مزایای ایمپلنت:

• بهبود ظاهر بیمار :  ایمپلنت دندان کاملاً شبیه دندان‌های خود بیمار است و چون به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند با استخوان جوش بخورند، دائمی هستند.

• بهبود گفتار:  ایمپلنت بیمار را از نگرانی لغزیدن و افتادن دندان مصنوعی هنگام صحبت کردن رها می‌سازد.

• راحتی بیشتر :  چون ایمپلنت جزیی از بدن می‌شود، داشتن آن در دهان، برخلاف دندان مصنوعی، با ناراحتی همراه نیست.

• آسان‌تر غذا خوردن : ایمپلنت عملکردی مانند دندان طبیعی دارد، بنابراین بیمار می‌تواند غذاهای مورد علاقه‌اش را به راحتی و بدون درد بخورد.

• بهبود سلامت دهان :  برای کار گذاشتن ایمپلنت دندان نیازی به دستکاری، تراشیدن و کشیدن دیگر دندان‌ها نیست. از آنجایی که دندان‌های کناری برای نگه داشتن ایمپلنت دستکاری نمی‌شوند، بیشتر دندان‌های طبیعی دست نخورده باقی می‌مانند تا سلامت دهان و دندان فرد ارتقا یابد. به علاوه در صورت مجزا بودن ایمپلنت‌ها راحت‌تر می‌توان بین دندان‌ها را تمیز کرد.

• دوام و استحکام :  ایمپلنت دوام بسیار بالایی دارد و سال‌های متمادی در دهان باقی می‌ماند.

• آرامش خاطر :  بیمار در صورت استفاده از ایمپلنت از شرمساری درآوردن دندان مصنوعی و کلنجار رفتن با مواد چسبناک برای سر جا نگه داشتن آنها رهایی خواهد یافت.

معایب ایمپلنت:

بعد از جراحی ایمپلنت تغییراتی بروز می کند که موقتی بوده و طول درمان این تغییرات از سه هفته تا شش ماه می باشد. این عوارض ایمپلنت عبارتند از:

• لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت (این امر بعد از سه هفته تا یک ماه به حالت طبیعی خود برمی گردد).

• درد که امری اجتناب ناپذیر است و بسته به سختی جراحی و خصوصیات افراد کم یا زیاد می باشد ولی در هر صورت بهترین راه کنترل درد استفاده از مسکن یک ساعت قبل از جراحی می باشد . ( دو عدد ژلوفن ۴۰۰میلی گرم با هم) معمولا درد فقط سه یا چهار روز اول بعد از کاشت دندان می باشد . در مورد ایمپلنت های بدون جراحیی  به دلیل باز نشدن لثه به میزان وسیع درد بسیار کمی وجود خواهد داشت که حتی نیاز به مسکن نیست .

• تورم بعد از گذاشتن ایمپلنت در بعضی بیماران وجود دارد و در موارد جراحی پیوند استخوان احتمال کبودی نیز می رود که معمولا این عوارض ایمپلنت از روز بعد از کاشت ایمپلنت شروع می شود و پس از یک هفته بهبودی کامل می یابد.

ایمپلنت در چه مواردی کاربرد دارد؟

• جایگزین کردن یک و یا تعدادی از دندان ها بدون درگیر کردن دندان های مجاور 
• می توان از ایمپلنت به عنوان پایه بریج در انتهای قوس دندانی استفاده کرد تا دیگر مجبور نباشید از پروتز متحرک استفاده کنید. 
• در مواردی که کل دندان ها را نداشته باشید و امکان استفاده از تعداد زیاد ایمپلنت موجود نباشد ، می توان با قرار دادن 4 یا 5 ایمپلنت از آن ها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگر دست دندان شما در دهانتان جابه جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

مزایای استفاده از ایمپلنت نسبت به دست دندان متحرک و یا پروتز ثابت (بریج):

از هر زاویه ای که شما به این موضوع بنگرید ،ایمپلنت بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان های از دست رفته شما است. 
• زیبایی: ایمپلنت کاملاً شبیه دندان خودتان خواهد بود و از آنجایی که با استخوان فک درگیر می شود ،  مانع از تحلیل استخوان و لثه می شود که در سایر روش های قبلی (( دست دندان و یا بریج) از عوارض این درمان ها می باشد. به هر حال کسی متوجه نخواهد شد که شما یک دندان جایگزین دارید. 
• حفظ ساختمان دندان های مجاور: در این روش دندان های مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد. 
• اعتماد به نفس: به طور یقین با استفاده از ایمپلنت احساس بهتری نسبت به خود ، خنده و صحبت کردنتان دارید. 
• قابل اعتماد: درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است و بر خلاف ادعاهای خلاف واقع  گذشته در این رابطه ، درصد موفقیت ایمپلنت نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان ، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تیتانیوم خالص ساخته می شود ، واکنشی بصورت رد پیوند وجود نخواهد داشت. 
 

آیا شما کاندید مناسبی برای ایمپلنت می باشید؟

کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت کسی است که از نظر سلامت عمومی در شرایط مناسبی باشد و میزان استخوان کافی برای نگهداری ایمپلنت داشته باشد و لثه های سالم و عاری از التهاب داشته باشد. 
در صورتی که بیماری لثه داشته باشید ، باید ابتدا بیماری توسط متخصص لثه برطرف شود و سپس شما به مانند یک فرد سالم می توانید از ایمپلنت استفاده کنید. از آنجایی که ایمپلنت در ارتباط مستقیم با استخوان و لثه شما است ؛ بهترین فرد جهت ارزیابی ناحیه بی دندانی ، انتخاب نوع ایمپلنت و جراحی ایمپلنت ، متخصص لثه است که حتی می تواند بهترین مشاور شما پس از قراردهی ایمپلنت از نظر نحوه نگهداری و بهداشت ایمپلنت باشد. مدتی پس از قراردهی ایمپلنت (حدود 6 هفته) دندانپزشک و یا متخصص پروتز شما می تواند نسبت به قراردهی روکش بر روی ایمپلنت اقدام کند.

نحوه درمان با ایمپلنت

این درمان به صورت گروهی (Team work) انجام خواهد شد که شامل شما ، متخصص لثه و دندانپزشک شما است که پس از ارزیابی ناحیه و تعیین محل و نوع ایمپلنت ، درمان را شروع می کنند که شامل موارد زیر است:

• قراردهی ایمپلنت یا Fixture در ناحیه بی دندانی 
• انتظار به مدت 6 هفته تا ترمیم مناسب ناحیه 
• قراردهی روکش توسط دندانپزشک و یا متخصص پروتز

جایگزینی تمام دندان ها

• قراردهی تعداد زیادی ایمپلنت و قراردهی بریج بطور ثابت 
• قراردهی تعداد محدودی ایمپلنت معمولا 4 یا 5 عدد و استفاده از آن ها برای افزایش گیر پروتز متحرک شما

در صورتی که استخوان کافی در ناحیه بی دندانی وجود نداشته باشد ، مثلا در اثر تصادف ، ضربه و یا این که مدت زیادی از کشیدن دندان گذشته باشد و استخوان تحلیل رفته باشد ، می توان ابتدا پیوند استخوان انجام داد و پس از حدود 6 ماه اقدام به گذاشتن ایمپلنت کرد.

مراقبت پس از درمان

همانطور که دندان های شما نیاز به مراقبت در خانه (انجام مسواک صحیح) و نیز مراجعه مستمر (حدود هر 4 ماه یکبار) به متخصص لثه دارد ، در رابطه با ایمپلنت نیز همین قانون وجود دارد. در صورت مراقبت مناسب و مراجعه منظم به دندانپزشک و یا متخصص لثه که با توجه به شرایط شما تنظیم می شوند ، همواره می توانید ایمپلنت و دندانی محکم ، زیبا و کارآمد داشته باشید. 
 

آیا پس از قراردهی ایمپلنت عوارضی وجود دارد ؟

از آنجا که بدنه ایمپلنت (Fixture) از فلز تیتانیوم خالص ساخته می شود ، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت اما در صورتی که ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود به طور دقیق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد.

• بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند. 
• دیابت کنترل نشده 
• سیگاری بودن فرد 
• ناکافی بودن میزان استخوان (در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد.) 
• بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود.)

طول درمان ایمپلنت های دندانی

طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند. در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود.
پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن زمانی حدود 6 هفته تا 3ماه موردنیاز است، تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط بدور از تکان و لرزش به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند. البته در مواردی باتوجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است، بار گذاری فوری روی آن می تواند صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.

عوارض جراحی ایمپلنت چیست؟

پس از جراحی ایمپلنت بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی ایمپلنت قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت با تجویز داروآنرا به حداقل می رساند.

نقش ایمپلنت در حفظ استخوان فک چیست؟

حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن بعنوان محافظ ریشه دندان در ظاهر افراد هم تاثیر به سزائی دارد. ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و با بهبود ظاهر صورت در بهبود کیفیت زندگی افراد تاثیر به سزائی بگذارند.

هزینه انجام ایمپلنت چقدر است؟

هزینه انجام ایمپلنت در بسیاری موارد با انجام درمانهای سنتی تفاوت چندانی ندارد. فاکتورهای تعیین کننده هزینه خود ایمپلنت، دستمزد جراح دندانپزشک، هزینه مواد مصرفی اضافی در صورت لزوم (پودرپیوند استخوان) و هزینه لابراتواری می باشد، که البته بهتر است قبل از انجام عمل ایمپلنت بطور شفاف هزینه مربوط به ایمپلنت مورد توافق قرار گیرد.

آیا درمان ایمپلنت با دندانپزشکی زیبائی همسو است؟

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ایمپلنت، بیشترین توجه معطوف به زیبائی دندانهای متکی بر ایمپلنت به همراه موفقیت دراز مدت آنها است. تطابق فرم و ظاهر استخوان ناحیه ای که ایمپلنت در آن قرار دارد با بقیه فک و هماهنگی دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت با بقیه دندانها، هنر دندانپزشک است. البته لازم به ذکر است که همیشه درمان ایده آل تامین زیبائی 100درصد را نمی کند و با توجه به شرایط موجود مخصوصا حجم لثه و استخوان فک بیمار جراح دندانپزشک متبحر، بالاترین حد زیبائی را در کاشت ایمپلنت لحاظ می کند.

مزایای ایمپلنت دندانی نسبت به پروتزهای ثابت و متحرک

ایمپلنت دندانی قطعه ای از فلز تیتانیوم می باشد که در استخوان فک قرار می گیرد و ریشه دندان را شبیه سازی می کند. ایمپلنت بهترین جایگزین برای دندان از دست رفته  شما می باشد. از این قطعه بعنوان پایه ای جهت قراردادن یک یا چند واحدد  پروتز ثابت و یا پروتز متحرک استفاده می شود.

ایمپلنت دندانی چه مزایایی نسبت به پروتز های ثابت و متحرک عادی دارند؟

در درمان ایمپلنت مانند جایگزین کردن یک یاچند دندان بوسیله پروتز ثابت (بریج) نیاز به تراشیدن دندان های مجاور و سالم نیست. مانند پروتزهای متحرک دارای قلابها و گیره های فلزی نیست و تجمع غذایی اطراف این قلابها و زیر اسکلت پروتز متحرک را نخواهید داشت.

تحلیل لثه و استخوان ناشی از دست دادن دندان و استفاده طولانی مدت از پروتزهای متحرک رخ نخواهد داد و از پیری زود رس در صورت جلوگیری می شود.

ظاهر دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت تا حد زیادی شبیه دندان طبیعی بوده و شخص از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار است.

در هنگام غذا خوردن و صحبت کردن احساس بسیار خوبی خواهید داشت و ضعف ذاتی پروتزهای متحرک را در این موارد ندارد.

کاشت ایمپلنت به چه صورت است ؟

کاشت ایمپلنت تحت بی حسی موضعی و در یک جلسه در مدت زمان کوتاهی و با راحتی کامل انجام می گیرد. چنانچه نیاز به پیوند استخوان و بازسازی ناحیه بی دندانی باشد در این صورت زمان بیشتری صرف میشود و می تواند همراه با قرار دادن ایمپلنت یا در یک مرحله جداگانه صورت گیرد.

در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می شود:

۱- فاصله بین دندانهای جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۲- فاصله زیاد بین دندان ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۳- زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد.

۴- زمانی که کلیه دندانهای یک یا هر دو فک از دست رفته باشد

دستورات قبل از ایمپلنت :

• شب قبل از ایمپلنت حتما خواب راحتی داشته باشیین که در این صورت اضطراب و استرس کمتری خواهید داشت.

• قبل از ایمپلنت غذای ساده و کم حجمی میل نمایید

• داروهایی که بطور معمول استفاده می کردید طبق دستور مرکز ایمپلنت مصرف نمایید.

• بهداشت دهان کامل که شامل مسواک ، نخ دندان ، دهانشویه است قبل از ایمپلنت رعایت شود.
• حضور یک نفر همراه با بیمار الزامی است.

دستورات بعد از ایمپلنت:

•  سعی کنید 24 ساعت بعد از ایمپلنت استراحت نمایید.
• روز اول غذای سرد، نرم و سبک میل نمایید.
• تف نکنید و در صورت نیاز به آرامی آب دهان را بیرون بریزید.
• روز اول دهان را شستشو ندهید.
• داروهای تجویز شده توسط دندانپزشک را طبق دستور استفاده نمایید و از مصرف خودسرانه دارو بپرهیزید.
• مشروبات الکلی مصرف نکنید.
• بعد از هر وعده غذا با احتیاط مسواک بزنید و دهان خود را شستشو دهید.
• در صورت تجویز دهانشویه کلرهگزیدین نخست مسواک زده سپس دهانشویه را در دهان بچرخانید و بعد از بیرون ریختن آن تا نیم ساعت نوشیدنی یا غذا میل ننمایید.
• تا یک هفته از فعالیتهای سنگین بدنی و ورزشی بپرهیزید.
• تا یک هفته سیگار نکشید.
• در صورتی که پروتز متحرک دارید تا یک هفته از آن استفاده نکنید.
• در صورتی که پروتز ثابت دارید جهت جلوگیری از فشار بر ناحیه ایمپلنت شده به مطب مراجعه نمایید تا تنظیم گردد.
• در صورت استفاده از پروتز موقت بعد از هر وعده غذا آن را تمیز نمایید.
• در صورت وجود جراحی ایمپلنت به همراه جراحی سینوس لیفت از فشار بر ناحیه بینی و دستگاه تنفسی خودداری نمایید.
• یک هفته الی 10 روز بعد از ایمپلنت جهت کشیدن بخیه مراجعه کنید.

چه کسانی نمی توانند دندان بکارند؟

در حال حاضر تنها گروه‌هایی که برای کاشت دندان مناسب نیستند، شامل بیمارانی است که به نوعی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند، به عنوان مثال بیمارانی که رادیوتراپی داشته‌اند، به مدت دو سال نمی‌توانند ایمپلنت کنند. همچنین افرادی که به مواد مخدر اعتیاد دارند، نمی‌توانند کاشت دندان داشته باشند.

پس برای رسیدن به نتیجه مطلوب در کاشت دندان داشتن لثه‌ای سالم با خون‌رسانی مناسب و سیستم ایمنی مناسب ضروری است.

در سال‌های نه‌چندان دور، کاشت دندان برای بسیاری از بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های شایع زمینه‌ای چون بیماری‌های قلبی ـ عروقی، دیابت، نارسایی کلیوی، پوکی استخوان، بیماری‌های تیروییدی و آرتریت روماتوئید بودند، امکان‌پذیر نبود و این بیماران مجبور به استفاده از پروتزهای متحرک با مشکلات خاص خود بودند. اما امروزه با پیشرفت ایمپلنت ها، قدرت اتصال آنها به استخوان افزایش یافته و این امکان فراهم شده که بیمارانی با مشکلات زمینه‌ای بتوانند درمان ایمپلنت را انجام دهند

در صورتی که بیمار دارای هرگونه بیماری کنترل‌نشده‌ای باشد مثل دیابت، امکان جراحی ایمپلنت وجود نخواهد داشت، اما با کنترل بیماری زمینه‌ای، این امکان فراهم خواهد شد.

بیماران خاص

بیمارانی که دچار بیماری‌های سیستمیک چون بیماری‌های قلبی ـ عروقی هستند، در صورتی که مشکلات قلبی‌شان، از نارسایی عروق کرونر گرفته تا فشار خون و… کنترل شده باشد و تحت مشاوره پزشکی قرار گرفته باشند، می‌توانند جراحی ایمپلنت کنند.

طی درمان ایمپلنت در بیماران دیابتی علاوه بر مشکلات زمینه‌ای، احتمال مشکلات موضعی نیز در ناحیه جراحی وجود خواهد داشت. در این بیماران کنترل سطح قند خون، حداقل سه ماه قبل از ایمپلنت لازم است. این بیماران حتی پس از جای‌گذاری ایمپلنت نیز در خطر ایجاد مشکلات پس از درمان خواهند بود. همچنین رعایت بهداشت دهان و کنترل سطح قند خون از نکات بسیار مهم در این دسته از بیماران است. در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید که سال‌های زیادی از داروهای کورتیکواسترویید استفاده می‌کنند، عواملی مانند افزایش قند خون و کاهش تراکم استخوان موجب افزایش مشکلات پس از کاشت ایمپلنت خواهد شد.

پوکی استخوان مانعی برای ایمپلنت نیست؟

توجه به داروهای مصرفی بیماران دارای پوکی استخوان، یا کاهش تراکم استخوان از نکات بسیار مهمی است که در جراحی ایمپلنت باید به آن توجه شود. این بیماران اغلب به جز کلسیم، از داروهای خاص دیگری نیز استفاده می‌کنند که به صورت هفته‌ای یک‌بار تجویز می‌شود و اغلب به علت عدم آشنایی بیماران با دارو‌های مکمل کلسیمی اشتباه گرفته می‌شود. این داروها به علت عوارض مخرب روی استخوان فک، از رژیم دارویی بسیاری از کشورها در حال حذف شدن است. باید توجه کرد در صورتی که این دسته از بیماران بیش از سه سال از این دسته دارویی استفاده کرده باشند، باید با پزشک معالج در ارتباط با قطع یا جایگزینی این دسته دارویی مشورت شود و در صورت امکان تا سه ماه درمان دارویی آنهابه تعویق بیفتد.

کاشت دندان در استخوان تحلیل رفته، انجام  پذیر است؟

در بیمارانی که مشکلات و بیماری‌های سیستمیک ندارند نیز ممکن است که استخوان‌های فک پس از کشیدن دندان، تحلیل برود که این میزان در سال اول پس از کشیدن دندان بیشتر از سال‌های بعد است. در افرادی که استخوان تحلیل رفته و نیاز به جایگزینی ایمپلنت دارند درمان موفق ایمپلنت میسر نخواهد شد، مگر با بازسازی استخوان، که این امر بر جایگزینی ایمپلنت اولویت دارد.

جایگزینی استخوان، یعنی یک نسج زنده اغلب دشوار‌تر از جایگزینی دندان است. در صورتی که به این امر توجه نشود ایمپلنت، چه به صورت فوری چه به صورت تاخیری حتی پس از چند سال دچار مشکل خواهد شد.

یک کاندیدای مناسب باید دارای چه شرایطی باشد؟

سلامت کلی بدن، لثه های سالم و مقدار کافی استخوان برای جوش خوردن ایمپلنت. بعضی مردم چنان استخوان فک شان را از دست داده اند که تنها راه موجود برای درمان آنها ایمپلنت است ولی پیش از آن باید استخوان به روشهای خاصی تا اندازه مطلوب بازسازی شود و همکاری بسیار مناسب در جهت مراقبت از ایمپلنت ها و لثه های اطراف آنها شامل مسواک زدن روزانه و کشیدن نخ دندان، لازم است. همین طور ویزیت های منظم از سوی مرکز ایمپلنت هم مهم است.

به طور کلی افرادی که مناسب دریافت ایمپلنت نیستند شامل: افراد بسیار جوانی که فک آنها به حد کافی رشد نکرده است، بانوان باردار، افراد الکلی یا معتاد، افرادی که پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن داشته اند، افرادی که بیماری های مزمن مثل دیابت و هموفیلی و بیماریهای بافت همبند داشته اند افرادی که داروهای خاصی مثل استروئید وکورتن استفاده می کنند و افرادی که دندان قروچه مرتب شدید شبانه دارند، احتمال شکست ایمپلنت زیاد است.

آیا امکان قرار دادن روکش بلافاصله بعد از ایمپلنت جهت کاهش طول دوره درمان وجود دارد؟

بله. در صورتی که اطراف ایمپلنت ازاستخوان کافی برخوردار بوده و امکان جابجایی ایمپلنت و حذف نیروهای جانبی صورت وجود (Immediate load) داشته باشد این امکان وجود دارد که بلافاصله بعد از گذاشتن ایمپلنت ، روکش آن نیز تحویل شود.

اوردنچر چیست؟

در روش اوردنچر می توان کل پروتز بیمار را به صورت نیمه ثابت روی آن قرار داد. در این روش بیمار بدون نیاز به جابجایی پروتزها ،سالیان زیادی میتواند از زمانیکه بیمار در نواحی خلفی و یا انتهایی فک فاقد استخوان کافی باشد ، میتوان با استفاده از استخوان چانه با قرار دادن۲ تا 4 عدد لذت خوردن تمام غذاها بهره مند گردد.