ایمپلنت - کاشت دندان - ارتودنسی - عمل زیبایی بینی

ایمپلنت / کاشت دندان / ارتودنسی / عمل زیبایی بینی / غرفه / غرفه سازی

ایمپلنت - کاشت دندان - ارتودنسی - عمل زیبایی بینی

ایمپلنت / کاشت دندان / ارتودنسی / عمل زیبایی بینی / غرفه / غرفه سازی

همه آنچه باید درباره ایمپلنت دندان بدانید

همه آنچه باید درباره ایمپلنت دندان بدانید

اگر دندا‌‌نهایتان آسیب دیده‌اند و نگران از دست دادن آن‌ها هستید، خیلی نگران نباشید؛ این روز‌ها روش‌های جدیدی برای رفع این دغدغه ابداع شده است.

ایمپلنت یکی از راهکارهایی است که امروزه بسیاری از دندان‌پزشکان آن را به افرادی توصیه می کنند که دندان طبیعی خود را از دست داده اند. اما این جایگزین که قرار است جای خالی عضو مینایی بدن را پرکند، چیست؟ و چگونه می توان از آن بهره برد؟ به عبارتی شرایط استفاده و توصیه هایی که بعد از کاشتن آن در فک باید به آنها به صورت ویژهه توجه کرد، به چه صورت است؟ حسن مؤمنی، متخصص جراحی دهان، فک و صورت به این پرسش‌ها پاسخ داده است .

ایمپلنت چیست؟
ایمپلنت شامل پین هایی از جنس فلز تیتانیوم است، در واقع دندان ها از دو قسمت تشکیل شده اند. یک بخش که در برگیرنده ریشه بوده و دیگری تاج که روی آن قرار می گیرد. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی است، بنابراین زمانی که وارد بدن می شود بدن با آن سازگاری پیدا کرده و آن را به عنوان یک غیرخودی شناسایی نمی کند.

ایده‌ای از پروفسور برند مارک
در گذشته از این فلز در پای افرادی که استخوان های آنان آسیب دیده بود استفاده می کردند، اما در سال ۱۹۵۲میلادی، دانشمندی به نام «اینگــوار برنمارک » ایده کاربرد آن را در استخوان فک ارایه کرد.وی که در حال انجام تحقیقاتی در باره فناوری ترمیم استخوان‌ها بعد از شکستگی بود به این نتیجه رسید که می تواند محصول جدید را به نام ایمپلنت وارد بازار کند. بدین ترتیب در سال۱۹۶۵ نخستین ایمپلنت های دندانی ساخته شد.

محدودیت سنی ندارد
ایمپلنت در واقع محدودیت سنی ندارد یعنی هر فردی که بتواند بهداشت دهان خود را رعایت کند و به سن رشد هم رسیده باشد، می تواند به جای دندانی که از دست داده است، از آن استفاده کند. به عبارتی اگر کودکی بعد از رویش دندان های دایمی خود در اثر حادثه ای دندانش را از دست داد، پس از اینکه به ۱۶ سالگی رسید، می تواند برای جایگزینی دندان خود به پزشک متخصص در این حوزه مراجعه کند. از سوی دیگر همانطور که گفته شد، افراد در هر سنی می توانند اقدام به این کار کنند.

مراقب باشید
در برخی موارد فرد نمی تواند از ایمپلنت استفاده کند، به عبارتی زمانی که فرد مبتلا به عفونت دندان یا فک است، کاشت این دندان نه تنها مشکلش را برطرف نمی کند، بلکه ممکن است دردسرهای جدید نیز برای وی به همراه داشته باشد.بنابراین باید فرد در مرحله نخست برای رفع عفونت و درمان آن به پرشک مراجعه و پس از رفع این مشکل اقدام به کاشت دندان کند، اما اگر به هردلیلی، با اصرار نابجای بیمار یا تشخیص اشتباه پزشک در این شرایط برای بیمار دندان کاشته شود، عفونت موجب خواهد شدد ایمپلنت پس زده شود و همه زحمات پزشک و هزینه هایی که بیمار برای داشتن دندان جدید تقبل کرده است، به هدر برود.

دیابتی ها بخوانند
اگر خود شما یا یکی از افراد خانواده شاید هم دوستانتان مبتلا به دیابت هستید به عبارتی قند خون دارید، توجه داشته باشید که گذاشتن ایمپلنت باید با احتیاط های ویژه ای انجام شود. در گام نخست باید میزان قند خون فرد ازسوی پزشک مورد بررسی قرار گیرد تا اگر بیماری کنترل شده باشد، برای وی ایمپلنت گذاشته شود. در این شرایط شانس کاشتن دندان چنین فردی مانند افراد عادی است و مشکلی برای وی ایجاد نخواهد شد.

دود ممنوع
افرادی که دخانیات مصرف می کنند، باید توجه داشته باشند که برای انجام چنین درمانی بهتر است، برای مدتی سیگار را فراموش کرده یا حداقل کمتر این ماده دخانی را استعمال کنند. بنابراین چنین بیمارانی نیز باید ابتدا با پزشک متخصص خود مشورت کنند.

استوانه تنباکو عامل جدایی فک و تیتانیوم
اما چرا سیگاری ها برای گذاشتن دندان باید احتیاط کنند؟ نیکوتینی که در سیگار وجود دارد، مانع از ارتباط استخوان فک و ایمپلنت می شود. به عبارتی هنگامی که فک فرد تحت عمل جراحی قرار می گیرد و استخوان باز می شود تا ایمپلنت درون آن قرار گیرد، باید ارتباط بین استخوان و پایه دندان برقرار شود، بنابراین اگر عاملی مانع از یک تکه و سفت شدن استخوان و ایمپلنت شود و آن را تحت فشار قرار دهد، مشکلاتی برای فرد به وجود خواهد آمد. چنین شرایطی باعث می شود روکشی که باید روی پین ها قرار گیرد تا فرد بتواند از آن برای جویدن استفاده کند پس زده شود.

آسپرین هم خطر دارد
از همه این موارد که بگذریم، باید نکته دیگری را به شما گوشزد کنم، اینکه ملاحظاتی که در جراحی ایمپلنت باید مورد توجه قرار گیرد، همان مواردی است که در هنگام جراحی های دهان و دندان مورد توجه قرار می گیرد. به طور مثال برای کشیدن دندان یا جراحی دندان عقل باید ملاحظاتی در نظر گرفته شود، اینکه اگر فرد داروهای ضد انعقاد خون یا آسپرین مصرف می کند با نظر پزشک معالج خود باید ۵ تا ۷ روز قبل از انجام جراحی داروی خود را قطع کند.

با دندان جدید چه کنیم؟
به طور حتم بعد از خواندن سطرهای بالا این پرسش در ذهن شما شکل گرفته است که بعد از گذاشتن ایمپلنت چه باید کرد؟ آیا باید به صورت ویژه از این دندان جدید مراقبت کرد یا فقط رعایت مواردی که برای حفظ دندان های طبیعی باید در نظر گرفته شوند کفایت می کند؟ واقعیت این است که اگر می خواهید از دندان جدید خود به بهترین نحو نگهداری کنید استفاده از مسواک و نخ دندان مهمترین و اصلی ترین توصیه ای است که به شما می شود. پس فراموش نکنید که باید روزانه سه بار(پس از هر وعده غذایی) مسواک بزنید، علاوه براین یک بار در طی روز از نخ دندان استفاده کنید.

دهانشویه هم توصیه می شود
دهانشویه ها نیز توصیه دیگری است که دندان‌پزشکان به افرادی که در دهانشان ایمپلنت کار می‌شود، توصیه می کنند. البته اگر به هر دلیلی مایل به استفاده از دهانشویه ها نیستید یا به آنها دسترسی ندارید می توانید از آب نمک کمک بگیرید و روزی یک‌بار دهان خود را با آن بشویید. این نکته را فراموش نکنید که رعایت نکردن نظافت دندان می تواند دردسرهایی را با خود به همراه داشته باشد. بروز عفونت موضعی نخستین عارضه ای است که سلامت دهان‌ را در زمانی بعد از ایمپلنت به مخاطره می اندازد.

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت چگونه انجام می شود؟

ایمپلنت ها به عنوان تحولی عظیم در علم پزشکی بسیاری از مشکلات بی دندانی را حل کرده اند. یکی از شرایط لازم برای این فرایند درمانی وجود حجم، تراکم و استحکام  استخوان فک است.
در گذشته استفاده از ایمپلنت در افرادی که بافت لثه و استخوان فک آن ها تحلیل رفته بود امکان پذیر نبود زیرا عمل جویدن فشار بسیار زیادی بر استخوان های فک وارد می سازد و در صورتی که استخوان فک استحکام و ضخامت کافی نداشته باشد قادر به نگه داشتن ایمپلنت نبوده و احتمال شکست درمان بسیار بالا می رود.
امروزه با پیشرفت های روز افزون تکنولوژی راهکارهایی برای افزایش تراکم و حجم استخوان به وجود آمده است. بازسازی استخوان روشی است که از آن برای بازسازی و تقویت استخوان استفاده می شود تا در مواردی که کمبود تراکم استخوان وجود دارد بتوان از ایمپلنت استفاده نمود.
متخصص دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی با معاینه و بررسی استخوان فک و به کمک عکس های رادیوگرافی حجم و تراکم استخوان را در ناحیه فک مورد بررسی قرار می دهد و در صورت نیاز پیش از کاشت پایه ایمپلنت در فک اقدام به بازسازی استخوان می کند.
بازسازی استخوان فک معمولا شامل پیوند استخوان یا موادی شبیه به استخوان فک است. در پیوند استخوان از:
  • استخوان خود فرد
  • استخوان فراوری شده متعلق به شخصی دیگر (بانک استخوان) یا استخوان گاو
  • بایومتریال ها و یا مواد سنتزی
استفاده می شود، مواد استخوانی پیوند شده سبب می گردند تا سلول های اطراف پیوند تبدیل به استخوان گردند.
دندانپزشک اطلاعات مربوط به فواید و معایب هر کدام را در اختیار بیمار قرار می دهد.
اخیرا استفاده از مواد جدیدی به نام پروتئین – 2 مورفوژنتیک استخوان نیز مطرح شده است. این مواد که با کمک فناوری دی ان ای ساخته می شوند می توانند برخی از سلول های دیگر بدن را وادار به استخوان سازی کنند. در این صورت دیگر نیازی به پیوند استخوان نیست.
استفاده از استخوان خود فرد بهترین گزینه برای پیوند استخوان است. در این حالت از قطعه ای از استخوان فک بیمار مثل استخوان چانه و یا قسمت بخش خلفی فک پایین یا استخوان ران و یا ساق پا به استخوان فک بیمار پیوند داده می شود.
در حقیقت موقعیت و تعداد ایمپلنت هایی که قرار است دندانپزشک در فک جای دهد و وضعیت استخوان فک نوع بازسازی استخوان را تعیین می کند. گاهی تنها به یک پیوند جزیی نیاز است که این کار همزمان با جراحی ایمپلنت انجام می گیرد.

پیوند استخوان برای جایگذاری یک ایمپلنت

در این حالت با توجه به تصاویر سی تی اسکن تهیه شده قطعه ای از استخوان چانه بیمار که حاوی مغز استخوان نیز هست برداشته می شود یا از استخوان فراوری شده فرد دیگری برای بازسازی استخوان از دست رفته استفاده می گردد.
برای این کار دندانپزشک با کمک بی حسی موضعی در زیر دندان های قدامی فک پایین برشی ایجاد می کند تا بتواند به استخوان چانه دست یابد، پس از برداشتن قطعه ای از استخوان چانه با کمک مواد پیوندی استخوان این محل پر شده و با لایه نازکی از بافت پوشانده شده و ناحیه جراحی شده بخیه می شود. اکنون دندانپزشک با کمک پیچ هایی از جنس تیتانیوم استخوان برداشته شده را در محل مورد نظر پیچ می کند. مقداری از مواد پیوند استخوان و مغز استخوان بیمار در اطراف استخوان پیوند شده قرار گرفته و پس از پوشاندن محل با لایه نازکی از بافت محل جراحی شده بخیه می شود. دندانپزشک دارو های لازم را تجویز نموده و از بیمار می خواهد تا زمان آماده شدن محل ایمپلنت به توصیه های او عمل کند. پس از بهبودی پیچ های تیتانیومی باز شده و ایمپلنت در فک جایگذاری می شود.

پیوند استخوان برای جایگذاری چند ایمپلنت

در بازسازی استخوان فک جهت کار گذاشتن چند ایمپلنت به مواد پیوندی بیشتری نیاز است در این حالت پیوند استخوان با استفاده از استخوان ران یا ساق پا و تحت بی هوشی عمومی در بیمارستان انجام می شود. در این حالت از استخوان تهیگاه یا ایلیوم در بالای مفصل ران استفاده می شود.
در صورتی که به صلاحدید متخصص دندانپزشکی زیبایی از استخوان فرد دیگری استفاده شود و عمل پیوند در مطب انجام می گیرد. درصد موفقیت پیوند استخوان بالاست و پیوند استخوان پس نمی زند.

درمان ایمپلنت نسبت به درمان بریج چه مزیت هایی دارد؟

روش ها و درمان های مختلفی در دندانپزشکی وجود دارد که دندانپزشکان با توجه به نوع بیماری و عارضه دندان یکی از آنها را انتخاب می کنند. یکی از بیماری های دهان و دندان، از بین رفتن دندان است که دندانپزشک هیچ روشی را برای حفظ دندان در دهان مناسب نمی داند. بنابراین روش جایگزین کردن دندان را پیشنهاد می دهد. کاشت دندان یا ایمپلنت و روش بریج برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته استفاده می شود. این دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این بین بیماران برای انتخاب یکی از اینن  دو روش بر سر دو راهی می مانند.

ایمپلنت یا بریج

برای مقایسه بین روش ایمپلنت و بریج لازم است تا دلایل انتخاب، دوام و ماندگاری، نحوه مراقبت از آنها، زیبایی، هزینه و ... در آنها بررسی شود.
دلایل انتخاب بریج و ایمپلنت
بریج قبل از ایمپلنت برای جایگزین کردن دندان از دست رفته انتخاب می شود که برای استفاده از آن، باید دندانهای مجاور تراش داده شود. در این صورت فضای کافی برای قرار گرفتن بریج فراهم می شود. اگر دندان های مجاور پر شدگی زیادی داشته باشند و بعدها به روکش یا تاج نیاز پیدا کنند، بریج گزینه مناسبی است. اما در روش ایمپلنت، دندان کاشته شده بر روی لثه و جای خالی دندان از دست رفته قرار می گیرد. در این روش به تراش دندانهای مجاور نیاز نیست. در عین حال اگر جای خالی دندان افتاده به مدت طولانی باقی بماند، لثه و استخوان پیرامون عقب نشینی می کند. بنابراین باید بلافاصله برای ایمپلنت اقدام کرد.
نحوه مراقبتهای دهان و دندان
زمانی که بریج در دهان قرار می گیرد، سه تاج متصل به هم هستند که فضای خالی دندان را پر کرده اند. این اتصال باعث می شود که نخ دندان کشیدن و مسواک زدن با مشکل مواجه شود. بنابراین رعایت بهداشت و نحوه مراقبت از دندان های بریج شده به دقت بیشتری نیاز دارد. در حالی که برای دندان های ایمپلنت شده رعایت بهداشت دهان و دندان راحت تر است و می توان به راحتی دندانهای کاشته شده را مسواک زد و یا از نخ دندان استفاده کرد.
دوام و ماندگاری
از آنجا که رعایت بهداشت در بریج با مشکل مواجه است، در نتیجه طول عمر و ماندگاری آنها نیز کمتر می شود. این در حالی است که در ایمپلنت دندانهای کاشته شده به دلیل شباهت زیاد به دندانهای طبیعی به راحتی تمیز می شوند، در نتیجه طول عمر آنها نیز بیشتر می شود. از سوی دیگر ایمپلنت به دلیل داشتن پایه فلزی که با استخوان فک پیوند می خورد، در دهان ثابت می ماند. متوسط عمر بریج حداکثر ده سال تخمین زده شده است. اما ایمپلنت می تواند تا پایان عمر باقی بماند.
در بریج مقداری از ساختار دندان از دست رفته در زیر پروتز مصنوعی باقی می ماند که به مرور زمان از بین می رود و در نتیجه عمر بریج به پایان می رسد. در ایمپلنت اگر تاج دندان صدمه ببیند، دندانپزشک می تواند آن را تعویض کند. اما پایه تیتانیومی بر جای خود ثابت است.
زیبایی
یکی دیگر از معیارهای مقایسه بریج و ایمپلنت، زیبایی در این دو روش است. از آنجا که ایمپلنت شباهت زیادی به دندان طبیعی دارد، در نتیجه از نظر زیبایی رضایت بخش تر از بریج است. در بریج سه تاج دندان به یکدیگر متصل می شوند که همین عامل آنها را مصنوعی جلوه می دهد.
هزینه
هزینه کاشت ایمپلنت بیشتر از بریج است. اما با توجه به اینکه عمر و دوام بریج کمتر است، باید از چند سال تعمیر شوند. در نتیجه می توان گفت با وجودی که هزینه ایمپلنت بیشتر است، اما دوام و ماندگاری این هزینه ها را توجیه می کند.

خلاصه مزایای ایمپلنت

خلاصه مزایای ایمپلنت

1. حفظ استخوان و لثه
2. عدم تراش دندانها و حفظ دندانهای باقی مانده و سالم
3. حفظ ظاهر صورت و لب و لبخند
4. بازیابی قدرت جویدن و تکلم
5. بهبود سلامت دهانی و راحتی بیمار
6. بهبود اعتماد به نفس
7. دوام بالا
8. بهبود کیفیت زندگی

 

معایب ایمپلنت کدامند؟

به جرات میتوان گفت این درمان معایبی ندارد اما بهر حال گاهی ممکن است شخصی بدلایل زیر از کاشت ایمپلنت اجتناب
کند:
1. هزینه نسبتا بالا
2. دوره درمان طولانی تر نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان
گاهی تصورات نادرستی مثل عفونت کردن فک با کاشت ایمپلنت یا ایجاد حساسیت ، تومور و…. فرد را از دریافت بهترین
درمان باز میدارد. تاکنون هیچ مقاله و تحقیقی مضر بودن و یا ایجاد عوارض با کاشت ایمپلنت را ثابت ننموده و ایمپلنت
روشی بسیار مطمئن و امن جهت جایگزینی دندانهاست.

 

عوارض احتمالی ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان مشکل ظاهر بد و بی دندانی را حل می نماید. زمانی که فرد، یک یا چند دندان خود را به دلیل پوسیدگی دندان و بیماری لثه و یا بر اثر حادثه ای از دست داده باشد میتوان با استفاده از ایمپلنت دندان، دندان های از دست رفته جایگزین نمود. ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم و یا آلیاژهای آن و یا از سرامیک های شبیه ساختمان استخوان هستند که با بافت های بدن انسان هماهنگ می باشند. ایمپلنت دندان بهترین روش جهت جایگزین دندان های از دست رفته می باشد. ایمپلنت دندان، فرقی با دندان های طبیعی ندارند و بسیار طبیعی می باشند. ایمپلنت دندان باید بعد از زمانی که رشد استخوان تمام شد انجام شود. یکی از مشکلات اصلی ایمپلنت دندان هزینه بالای آن می باشد، که همه قشرهای جامعه نمی توانند از ایمپلنت استفاده نمایند.  ایمپلنت دندان همان طور که مزایایی دارد، دارای یک سری  عوارض احتمالی نیز می باشد. عوارض احتمالی ایمپلنت دندان شامل موارد زیر می باشد:

  • احتمال لق شدن مختصر دندان کناری ایمپلنت وجود دارد، که بعد از حدود یک ماه به حالت طبیعی باز می گردد
  • ایجاد درد که میزان درد در افراد مختلف متفاوت می باشد و بسته به میزان جراحت دارد. می توان جهت پیشگیری از درد از مسکن قبل از ایمپلنت استفاده کرد. و بعد از انجام ایمپلنت دندان نیز می توانید مسکن مصرف نمایید. معمولا درد ایمپلنت دندان تا 3 الی 44 روز بعد از جراحی ادامه دارد
  • اگر ایمپلنت دندان را بدون جراحی انجام شود، میزان درد بسیار کم می باشد که حتی نیاز به مصرف مسکن نمی باشد
  • ایجاد تورم بعد از ایمپلنت دندان که در برخی افراد به وجود می آید. بعد از حدود یک هفته تورم ها از بین می روند
  • احساسس گزگز شدن و بی حس شدن در گوشه ی لب که امری عادی می باشد . جای هیچ نگرانی نیست و بعد از گذشت زمان بهبود می یابد
  • ممکن است بعد از سال ها نوک دندان های طبیعی فک بالا حدود 1 تا 2 میلی متر پایین تر بیایند. اما نوک روکش های ایمپلنت سر جای خود باقی می مانند. و نیازی به ترمیم مجدد نیست.

 

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان جهت رفع مشکل دندان های از دست رفته استفاده می شود. ایمپلنت دندان، استوانه فلزی از جنس تیتانیوم می باشد که در استخوان فک قرار می گیرد و بعد  از آن روکش دندان ساخته شده بر روی ایمپلنت ها قرار می گیرند. ایمپلنت دندان تاثیر بسزایی در ظاهر و اصلاح طرح لبخند افراد دارد ایمپلنت دندان تا آخر عمرتان مانندد دندان های اصلی برای شما کار میکنند. البته یک سری مراقبت ها لازم می باشد که عمر ایمپلنت ها بیشتر گردد. در ادامهه می پردازیم به مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان که افراد باید بعد از جراحی ایمپلنت حتما این نکات وو ومراقبت ها را رعایت نمایند و انجام دهند.

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان در 24 ساعت اول

  • سعی کنید فقط نوشیدنی سرد بنوشید و غذای سبک و نرم و سردی را میل نمایید
  • استفاده از کمپرس یخ در محل جراحی به مدت 12 ساعت بعد از ایمپلنت دندان
  • پرهیز از مصرف نوشیدنی ها و غذای داغ در 12 ساعت اول بعد از جراحی ایمپلنت دندان
  • اجتناب از مصرف الکل و استعمال دخانیات
  • از مسواک زدن در اطراف ناحیه جراحی پرهیز نمایید
  • احتمال خونابه وجود دارد، جهت رفع این مشکل، گاز استریل را در محل جراحی به مدت 20 دقیقه قرار دهید و روی آن را فشار دهید. اگر خونابه ها ادامه داشت حتما به جراح خود اطلاع دهید
  • به هیچ وجه مشروبات الکلی مصرف نکنید و سیگار نکشید.
  • در 24 ساعت اول دهانتان را نشویید و فقط آب دهانتان را تخلیه نمایید

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان از روز بعد از جراحی تا هفته اول

  • به هیچ عنوان سیگار نکشید و الکل مصرف نکنید
  • استفاده از رژیم غذایی سبک و نرم
  • با احتیاط مسواک نمایید و مراقب بخیه ها باشید. بعد از هر وعده غذایی دهانتان را با استفاده از دهان شوی تجویزی پزشک و یا محلول آب گرم ونمک شستشو دهید
  • پروتز متحرک را بعد از انجام جراحی وسیع ایمپلنت دندان به مدت 6 هفته استفاده نکنید
  • جهت کشیدن بخیه یک هفته بعد از جراحی با دستور پزشکتان به مطب مراجعه نمایید

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان از دو هفته بعد از جراحی تا شش هفته بعد

  • یکی دیگر از مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان، رعایت کامل بهداشت دهان و دندان می باشد. حتما با استفاده از دهان شوی و یا محلول آب گرم ونمک دهانتان را به طور منظم شستشو دهید
  • اجتناب از استعمال دخانیات و مشروبات الکلی
  • به روکش موقت فشار وارد نکنید و مراقب باشید. در غیر این صورت ممکن است روکش شکسته و یا کنده شود
  • پروتز موقت دندانی را بعد از هر وعده غذایی تمیز نمایید
  • قبل از تحویل پروتزهای نهایی سیب زمینی و تخم مرغ پخته و گوشت چرخ کرده و برنج و پاستا و ماکارونی و ماهی و نان نرم و مایعات مصرف نمایید و از خوردن غذاهای سفت مانند ته دیگ و گوشت گوساله و نان بربری و آجیل و غیره پرهیز کنید
  • اگر پیچ شکل دهنده لثه شل شد، سریعا به مطب مراجعه نمایید
  • به هیچ عنوان نباید به پروتز های دندانی فشار وارد شود

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

ایمپلنت چه مدت دوام دارد

ایمپلنت یا کاشت دندان به منظور پر کردن جای خالی یک دندان در دهان صورت می‎گیرد. ایمپلنت در مواردی استفاده می‎شود که بین دندانهای جلو فاصله ایجاد می شود این امر در اثر از دست رفتن یک دندان اتفاق‎ می‎‎افتد. همچین زمانی که فاصله زیاد بین دندان‎ها‎ در اثر از دست رفتن یک یا چندین دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند، باید از ایمپلنت استفاده کرد. ایمپلنت برای کسانی که به کلی دندانهای خود را از دست داده اند نیز روش درمانی مناسبی می‎‎باشد. اما این که ایمپلنت ها چه مدت دوام دارند و عمر آنها تا کی خواهد بود، برای بسیاری از متقاضیان کاشت ایمپلنت سوال است. در اینجا به نکاتی می‎پردازیم تا مشخص کنیم که ایا می‎توان دائمی بودن ایمپلنت را ضمانت کرد یا خیر؟
یکی از متخصصان دندانپزشکی بر این نظر است که نباید وعده‎ها‎ی بی اساس به بیماران داد چرا که وعده دادن آسان است اما عمل به آن دشوار خواهد بود. ایمپلنت نیاز به مراقبت ویژه ای دارد و در صورتی می‎توان گفت یک ایمپلنت موفقیت آمیز بوده و نیاز به ترمیم ندارد، که نکات بهداشتی در رابطه با آن رعایت شود. به طور کلی عمر ایمپلنت به چندین عامل بستگی دارد که در زیر به بررسی آنها می‎پردازیم:
تخصص دندانپزشک
دندانپزشک خوب به عنوان مهمترین عامل در طول عمر ایمپلنت محسوب می‎شود. به هر میزان که یک دندانپزشک در انجام کار خود متخصص باشد و بتواند ایمپلنت را به نحو احسن در دهان بیمار قرار دهد، به همان میزان نیز باید منتظر یک نتیجه مطلوب تر باشیم.
رعایت برخی از نکات بهداشتی که پزشک در هنگام درمان انجام می‎دهد و همچنین استفاده از تکنیک‎ها‎یی که بیمار درد کمتری را متحمل شود و در عین حال ایمپلنت با استخوان فک پیوند برقرار نماید تا به مرور زمان لق و کنده نشود، از مواردی است که بر طول عمر ایمپلنت مؤثر می باشد.
مراقبتهای بیمار
دندانی که به واسطه ایمپلنت در دهان قرار می‎گیرد نیز همچون سایر دندانهای طبیعی نیازمند مراقبت و حفظ نکات بهداشتی می‎باشد. مسواک زدن، استفاده از دهان شویه فلوراید دار، آب نمک، شستشو با آب ولرم پس از هر بار غذا خوردن، از جمله نکاتی است که بیماران پس از کاشت دندان باید رعایت نمایند. ایجاد فاصله زمانی میان خوردن غذاهای گرم و سرد، امتناع از خوردن بی رویه شیرینی، خودداری از شکستن مواد غذایی سفت با دندان ایمپلنت شده از دیگر مواردی است که باید بیمار رعایت نماید. در غیر اینصورت عمر ایمپلنت کاهش می‎یابد و چه بسا پس از مدت کوتاهی نیز به ترمیم و یا کاشت دوباره داشته باشد.
افرادی که دچار برخی از بیماری‎ها‎ از قبیل قند خون، کافی نبودن رشد استخوانی و ... هستند، نمی توانند از ایمپلنت استفاده کنند. نکته ای دیگر که باید به آن متذکر شد، مصرف دخانیات است که موجب کاهش عمر دندان کاشته شده می‎شود.
بر اساس آنچه گفته شده آنچه که تضمین کننده دائمی بودن عمر ایمپلنت است، مراقبتهای ویژه بیمار، رعایت نکات بهداشتی و در عین حال تخصص دندانپزشک‎ می‎‎باشد در غیر اینصورت نمی توان انتظار دائمی بودن ایمپلنت را داشت. گاهی ممکن است استخوان ایمپلنت به تحلیل رود که این امر به دلیل بیماری لثه اتفاق می‎افتد.
بطور کلی باید گفت که میزان موفقیت ایمپلنت 95 %‎ می‎‎باشد اما همانطور که گفته شد این امر به رعایت برخی نکات بستگی دارد. ایمپلنت مثل دندان دچار پوسیدگی نمی شود اما میکروب‎ها‎ی دهانی می‎توانند تحت شرایطی به لثه اطراف ایمپلنت آسیب برسانند که موجب  تحلیل رفتن استخوان اطراف ایمپلنت‎ می‎‎شود و در صورتی که اقدامی صورت نگیرد، موجب از دست رفتن ایمپلنت می‎گردد.
ترمیم دندان ایمپلنت شده
در شرایطی که تحلیل ایمپلنت اتفاق می‏افتد (این امر گاهی تا 1/0 میلی متر‎ می‎‎باشد)، استخوان سازی و ترمیم استخوان لثه قابل انجام می‎‎باشد. بیمارانی که از روش درمانی ایمپلنت استفاده‎ می‎‎کنند باید هرچند وقت یکبار به دندانپزشک خود مراجعه نمایند. از آنجایی که دندان ایمپلنت شده دردی را احساس نمی کند لذا اگر برای لثه مشکلی ایجاد شود، بیمار متوجه نشده و ممکن است مشکل حاد و به بیماری لثه منجر شود. از این رو متخصصان ایمپلنت تاکید‎ می‎‎کنند بیماران پس از درمان نیز باید تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند.
ایمپلنت برای بیمارانی که استخوان ضعیفی دارند نیز قابل اجرا‎ می‎‎باشد که بدین منظور قبل از درمان باید با استفاده از مواد تقویتی و استخوانی، استخوان فک تقویت شده و سپس درمان صورت بگیرد. این کار به 2 تا 5 ماه وقت نیاز دارد.