ایمپلنت دندان جایگزینی مناسب برای دندان های از دست رفته است. دکتر مجتبی صالحی متخصص جراحی فک و صورت و استادیار دانشگاه به سوالات مهم درباره ایمپلنت دندان پاسخ می دهد؛
ایمپلنت دندان پایه هایی از جنس تیتانیوم خاص هستند که درون استخوان فک گذاشته می شود ایمپلنت دندان می تواند به عنوان ریشه دندان عمل کند و روکش های جایگزین تاج دندان را نگه می دارد. ایمپلنت دندان پس از اینکه در استخوان محکم شد می توان بر روی آن دندان های جدیدی نصب کرد. ایمپلنت دندان برای ما دندان هایی را به ارمغان می آورند و از هر نظر شبیه به دندان های طبیعی هستند. ایمپلنت دندان توسط چسب های دندانپزشکی به طور ثابت به روکش دندان متصل می گردد. از ایمپلنت دندان حتی رای گیره ی دندان های مصنوعی نیز می توان استفاده کرد.
ایمپلنت دندان را در چه مواردی استفاده کنیم؟
- ایمپلنت دندان را می توان برای پر کردن فاصله بین دندان های جلو که در اثر از دست رفتن یک دندان بوجود آمده است استفاده نمود البته به این شرط که دندان های مجاور آن طبیعی باشند.
- استفاده از ایمپلنت دنداد در مواردی که فاصله بین دندان ها بر اثر از دست دادن یک یا چند دندان زیاد شده است و از حالت طبیعی خارج گردیده البته باز هم با توجه به طبیعی بودن دندان های مجاور.
- ایمپلنت دندان زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت دندان طبیعی باشد.
- استفاده از ایمپلنت دندان در شرایطی که همه ی دندان های یک یا هر دو فک از دست رفته باشد.
ایمپلنت دندان را در شرایطی به کار ببرید که حتما قبل از آن با دندانپزشک خود مشورت کرده باشید. برای استفاده از ایمپلنت دندان سلامتی کامل بدن و سالم بودن استخوان فک و سلامتی لثه ها دارای اهمیت زیادی می باشد. سابقه بیماری های مزمن و یا ابتلا به بیماری هایی از قبیل براکسیسم و یا امراضی از جمله دیابت ، میزان موفقیت ایمپلنت دندان را کاهش می دهد.
ایمپلنت دندان و موفقیت در کاشت آن به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی در این مورد ایمپلنت دندان فک بالا و پایین نیز متفاوت می باشند. آمار جهانی دانشگاه های معتبر جهان به طور متوسط آمار موفقیت ایمپلنت دندان را %۹۵ بیان کرده است.
بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت دندان قرار دادن آن بلافاصله پس از کشیدن دندان است. البته در صورتی که دندان کشیده شده عفونی نباشد و این عفونت به استخوان فک آسیبی نرسانده باشد.
دندان های خلفی که معمولا دارای چند ریشه می باشند و خصوصا اولین دندان های خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است ، جایگزینی ایمپلنت دندان همزمان با کشیدن دندان امکان پذیر نیست. بهتر است در این شرایط شش هفته زمان سپری شود.
ایمپلنت دندان جایگزین مناسبی است برای:
- کسانی که عمل جویدن را نمی توانند با دندان مصنوعی متحرک به خوبی انجام دهند.
- کسانی که به هر دلیلی از داشتن نعمت دندان محروم شده اند و تمایلی به استفاده از دندان مصنوعی متحرک ندارند.
- آنهایی که باید از بریج یا پروتز ثابت استفاده کنند و به هیچ وجه نمی خواهند دندان های سالم آنها به واسطه استفاده از پروتز از بین برود.
- کسانی که از جهت زیبایی تمایل به داشتن دندان هایی شبیه به دندان طبیعی دارند.
ایمپلنت دندان برای چه کسانی شایسته تر است؟
ایمپلنت دندان برای کسانی مناسب است که منعی در انجام پروتز ثابت و خروج دندان ها نداشته باشد و وضعیت سلامت بدن او به گونه ای باشد که بتواند این کار را انجام دهد.
ایمپلنت دندان و مواردی که باید در باره آن دانست
ایمپلنت دندان در یک جلسه کاشته می شود و جلسات بعدی دندانپزشکی برای معاینه و چکاپ وضعیت ایمپلنت می باشد. این روال ادامه دارد تا اینکه نوبت به نصب قسمت دندانی ایمپلنت برسد. در بعضی افراد استخوان فک ضعیف است و باید به وسیله مواد خاص استخوانی تقویت گردد که معمولا این کار یا قبل از انجام ایمپلنت دندان انجام می گیرد و یا هنگام قرار دادن ایمپلنت.
ایمپلنت دندان بسته به شرکت سازنده ی آن و آسیایی ، اروپایی و یا آمریکایی بودن آن دارای هزینه ها و کیفیت های متفاوتی می باشد. در برخی موارد هزینه ایمپلنت دندان کمتر از بریج و مواد جانبی آن می باشد و دوام آن نیز مادام العمر است.
ایمپلنت دندان نیز باید از همان مراقبت و توجهی برخوردار باشد که دندان های طبیعی نیاز دارند. درست است که ایمپلنت دندان ما نند خود دندان طبیعی دچار پوسیدگی نمی شود ولی میکروب های دهانی می توانند تحت شرایطی به لثه اطراف ایمپلنت آسیب برسانند. در مواردی حتی می تواند باعث خطر افتادن ایمپلنت شود. پس مراقبت و توجه روزانه و مراجعه ی زمان بندی شده به دندانپزشک جهت معاینه و چکاپ ضروری است. اگر شما هنوز به طور جدی تصمیم نگرفته اید که از مسواک استفاده کنید برای کاشت ایمپلنت اقدام نکنید.
ایمپلنت دندان و پیوند آن به بدن با جایگزاری و پیوند قلب یا کلیه مصنوعی بسیار متفاوت است. باید این نکته را بدنیم که در مورد ایمپلنت اینگونه نیست که بدن آن را پس بزند زیرا که این دو نوع متفاوت از پیوند به حساب می آیند و تفاوت های بسیار زیادی با هم دارند. ایمپلنت دندان از جنس فلز تیتانیوم می باشد که با بدن بسیار سازگار است.
اگر ایمپلنت دندان انجام نشود و جای دندان خالی بماند چه اتفاقی می افتد؟
از دست دادن دندان باعث می شود کم کم استخوان فک در آن ناحیه تحلیل رود. دندان های مجاور نیز به آرامی تغییر مکان می دهند. بعد از آن دندان های مجاور شروع به رشد غیر عادی می کنند و سیستم دهان و جویدن شما را بهم می ریزند. استخوان فک تیز می شود و لثه نازک و آسیب پذیر می گردد. زبان نیز در این حالت رشد غیر عادی می کند و در جای خالی دندان از دست رفته قرار می گیرد. اگر ما دندان های بیشتری را از دست دهیم عملکرد بدنمان چهار تا پنج برابر کاهش میابد و ما به سمت غذاهای نرم و غیر فیبری تمایل پیدا می کنیم. وقتی استخوان فک تحلیل می رود دیگر استفاده از ایمپلنت دندان نیز غیر ممکن می شود و یا در خوشبینانه ترین حالت بسیار سخت و دشوار می گردد.
آیا ما می توانیم همان شکل ظاهری که از ایمپلنت در ذهن داریم را به دست بیاوریم؟
شرایط استخوان مخاطی در افراد ، متفاوت و گوناگون است. ساختمان و ابعاد صورت و پوست ما را در زمینه تعیین اندازه ، شکل و رنگ هدایت می کند.
چه کسانی نباید دندان بکارند؟!
تنها گروه هایی که در حال حاضر برای کاشت دندان مناسب نیستند؛ بیماران دچار به ضعف سیستم ایمنی می باشند. مثلا بیمارانی که رادیوتراپی داشته اند به مدت ۲ سال نمی توانند ایمپلنت کنند. همچنین کسانی که از مواد دخانی استفاده می کنند و اعتیاد به مواد مخدر دارند نمی توانند دندان بکارند. پس ما برای دریافت نتیجه ای مناسب از کاشت دندان باید لثه ای سالم ، سیستم خون رسانی مناسب و سیستم ایمنی خوبی داشته باشیم.
در سال های نچندان دور ، کاشت دندان و ایمپلنت برای بسیاری از بیمارانی که مبتلا به بیماری های شایع زمینه ای مانند بیماری های قلبی و عروقی ، دیابت ، نارسایی کلیوی ، پوکی استخوان ، بیماری های تیروئیدی و آرتریت روماتوئید بودند ، امکان پذیر نبود و این بیماران مجبور به استفاده از پروتز های متحرک با مشکلات خاص بودند. اما امروزه با پیشرفت ایمپلنت ها ، قدرت اتصال آنها به استخوان افزایش یافته و این امکان فراهم شده که بیمارانی با مشکلات زمینه ای بتوانند درمان ایمپلنت را انجام دهند. در صورتی که بیمار دارای هرگونه بیماری کنترل نشده ای باشد مانند دیابت ، امکان جراحی ایمپلنت وجود نخواهد داشت ، اما با کنترل بیماری زمینه ای ، این امکان فراهم خواهد شد.
بیماران خاص
آن دسته از بیماران که بیماری سیستمیک مانند بیماری قلبی و عروقی دارند ، در صورتی که مشکلات قلبیشان ، از نارسایی عروق کرونر گرفته تا فشار خون و … کنترل شده باشد و تحت مشاوره پزشکی قرار گرفته باشند ، می توانند جراحی ایمپلنت کنند. حین درمان ایمپلنت در بیماران مبتلا به دیابت علاوه بر مشکلات زمینه ای ، احتمال مشکلات موضعی نیز در ناحیه جراحی وجود خواهد داشت. در این بیماران کنترل سطح قند خون ، حداقل سه ماه قبل از ایمپلنت لازم است. این دسته از بیماران حتی پس از جایگذاری ایمپلنت نیز در خطر ایجاد مشکلات پس از درمان خواهند بود. همچنین رعایت بهداشت دهان و کنترل سطح قند خون از نکات بسیار مهم در این دسته از بیماران است. در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید که سال های زیادی از داروهای کورتیکو استرویید استفاده می کنند ، عاملی مانند افزایش قند خون و کاهش تراکم استخوان ، موجب افزایش مشکلات پس از کاشت ایمپلنت خواهد شد.
توجه به داروهای مصرفی بیماران دارای پوکی استخوان ، یا کاهش تراکم استخوان از نکات بسیار مهمی است که در جراحی ایمپلنت باید به آن توجه شود. این بیماران اغلب بجز کلسیم ، از داروهای خاص دیگری نیز استفاده می کنند که به صورت هفته ای یک بار تجویز می شود و اغلب به علت عدم آشنایی بیماران با داروهای مکمل کلسیمی اشتباه گرفته می شود. این داروها به علت عوارض مخرب روی استخوان فک ، از رژیم دارویی بسیاری از کشور های جهان در حال حذف شدن است. باید توجه کرد در صورتی که این دسته از بیماران بیش از سه سال از این دسته ی دارویی استفاده کرده باشند ، باید با پزشک معالج در رتباط با قطع یا جایگزینی این دسته دارویی مشورت شود و در صورت امکان تا سه ماه درمان دارویی آنها به تعویق بیوفتد.
مطالب مرتبط:
قیمت ایمپلنت
ایمپلنت تهران
کاشت دندان
